10 kwietnia 2010r.

Wszyscy znamy smak żalu i dźwięk pustki.

Znamy dotyk bólu i krzyk samotności.
Ale patrzmy na te drzwi, które staneły dla nas otworem.
To kolejny w historii znak czas na NOWĄ, MŁODĄ Polskę!

Odeszli wspaniali ludzie. Ale pozostawili po sobie wielką spuściznę,

która powinna być dla nowej Polski drogowskazem.
Amen.